Leef je roeping vanuit natuurlijke overvloed

Geplaatst op

Het vervuld leven van onze roeping zonder geldzorgen is het meest natuurlijke wat er is. Overvloed is namelijk onze natuurlijke staat van zijn. We zijn alleen vergeten hoe we die staat in en om ons heen kunnen aanspreken.

Leven in onze natuurlijke overvloed betekent dat we precies op het juiste moment de juiste mensen, inspiratie, informatie, energie, tijd, situaties, giften en (financiële) middelen aantrekken om te doen wat we vanuit onze roeping op dat moment moeten doen. We doen dit als vanzelf wanneer we ontspannen onze natuurlijke vibratie van overvloed durven toe te laten en vanuit onze natuurlijke impulsen, oftewel onze intuïtie, durven te leven; we doen dit als vanzelf als we voluit durven te zijn wie we werkelijk zijn.

We hebben daarvoor af te leren wie we denken te zijn en weer contact te maken met wie we werkelijk van binnenuit zijn. We hebben al onze ideeën daarover, over hoe wij en ons leven zouden moeten zijn, inclusief al onze opvattingen over succes, status, rijkdom, waarde, geluk, goed burgerschap, goed ouderschap, etc. etc., los te laten.

Dit loslaten en het onszelf weer helemaal gewaar zijn, voorbij al die diepgewortelde opvattingen over goed en fout, kan nogal uitdagend zijn. Dit omdat in alle eerlijkheid onszelf zijn, veelal onbewust, ook onze grootste angst is, vooral ook naar anderen toe. Maar feit is dat we juist in onze natuurlijke staat van zijn volop ervaren waar we in ons leven zo naar hunkeren: We voelen ons thuis, verbonden en vervuld. We ervaren vrede en harmonie, zowel in onszelf als met de wereld om ons heen. We ervaren de levensenergie en -vreugde van onze natuurlijke staat van overvloed.

Wil je graag (meer) in alignment leven met wie je werkelijk bent? Dan vind je de artikelen op deze site wellicht heel inspirerend. Voor het boeken van een sessie om direct een wezenlijke shift te maken, klik dan hier. 

Ik wens je veel vervulling bij het leven van jouw roeping in natuurlijke overvloed!

Our focus on the causes of trauma keeps us trapped in never-ending healing work

Geplaatst op

For many years I was engaged in healing work. I underwent numerous healings and I facilitated them myself as well. I found it fascinating to be clairvoyant and to find the deeper, unconscious causes of traumas. We discovered causes in our childhood, the time in the womb, conception, family lines, ancestors, other lifetimes and other civilizations.

All these readings and healings were about remembering who we truly are; about letting go of what we are not, so that what we truly are can shine and function optimally once again. Despite having a clear understanding somewhere deep down that searching for the cause of pain could never lead to a state of true wholeness and completeness, I always lost myself in the healing work again. So many times, the realization came that the focus, or rather the mindset of “parts of myself need to be healed in order for me to be fully fulfilled as myself,” was exactly what kept us from fully embodying who we truly are; that tuning into the frequency of lack can never lead to experiencing the completely different frequency of a state of wholeness.But apparently, I was not ready to really trust my own inner wisdom and let go the healing work.

All those years, and still to this day, meditation remained to be my greatest passion. However, I never resonated much with guided meditations that required visualizing various things. I could never quite succeed in that. Instead, I deeply enjoyed fully being in the here and now, effortlessly becoming empty and silent and allowing myself to be filled with what naturally wanted to emerge from within. Within that practice gradually something essential started to change: My conscious here-and-now-presence became stronger and stronger. My conscious being now feels even magnetic. This open, full and present conscious state draws me fully in and that is blissful. Here I become quiet and peaceful. Here I naturally come alive. There is no room for shadows or pain here.

As I became more present, I noticed that I was having an increasingly difficult time connecting with all those stories that used to captivate me. When I try to find the cause of pain within those stories now, it feels forced. It feels like moving away from myself, about becoming mentally and literally stepping into the shadow. I clearly experience that I am not to be found there and that I never was. All those stories I found were infinite variations of projections of myself in the shadow, infinite variations of not being fully present in the here and now.

Here and now, I open myself (more and more naturally) to relax into the state of pure conscious beingness. Relaxed being present as this open field of consciousness, I allow what is tense and unnatural to relax. I welcome all those contracted identifications and stories in which I feel unhappy. The pain they bring wants to be felt and absorbed in the field of consciousness without identification and attachment to stories. The relaxed resonance of pure, open (aware) beingness naturally absorbs them.

For me, it is finally crystal clear that my focus always needs to remain fully in the here and now. It is in this space that those parts of me that still long to come home reveal themselves effortlessly. From this present place of being I receive them in my clear awareness, in the light that I am. Here I increasingly experience that I am the source of my existence, my manifestation. It is only as conscious presence in the here and now that I bring myself to life as a person; only as source do I “turn myself on as a living being”. Nowhere else but where I fully am present, in this specific here and now, can the source of my life energy and joy be found.

If you would like to meet who you truly are in the here and now, you might be curious to find information about sessions with me on my website, purealignment.earth.

De focus op het waarom houdt ons gevangen in nooit eindigend healingswerk

Geplaatst op

Vele jaren hield ik me bezig met healingswerk; ik onderging vele healings en ik faciliteerde ze veelvuldig zelf. Wat vond ik het boeiend om helder te zijn en op zoek te gaan naar het waarom van trauma’s. We vonden oorzaken in onze jeugd, de baarmoedertijd, conceptie, familielijnen, voorouders, andere levens en andere beschavingen. 

Al deze readings en healings gingen over het ons weer herinneren van wie we werkelijk zijn; over het ons ontdoen van dat wat we niet zijn, zodat dat wat we werkelijk zijn weer optimaal kan stralen en functioneren. Ondanks dat ik ergens heel helder wist, dat het zoeken naar de oorzaak van pijn nooit zou kunnen leiden naar een staat van werkelijk heel en compleet zijn, verloor ik mezelf er altijd weer in. Zo vaak kwam het inzicht op dat de focus, oftewel mindset ‘er moet iets worden geheeld om volledig vervuld mezelf te kunnen zijn’ precies is wat ons af houdt van volledig zijn wie we werkelijk zijn. Het intunen op de frequentie van gebrek kan immers nooit leiden naar het ervaren van de totaal andere frequentie van een staat van heelheid. 

Al die jaren en nog steeds is meditatie mijn grootste passie. Daarbij had ik nooit zoveel met geleide meditaties waarin je van alles moest gaan zien. Dat lukte ook nooit zo. Wél genoot ik intens van het moeiteloos als vanzelf leeg en stil worden en me laten vullen met dat wat er van nature van binnenuit wilde zijn. Daarmee veranderde er geleidelijk aan iets wezenlijks: Mijn aanwezigheid in het hier en nu werd krachtiger en krachtiger. Mijn zijn voelt nu zelfs magnetisch. Die open volle aanwezige NU-staat trekt me erin en het is zalig. Hier word ik stil en vredig, hiervan ga ik als vanzelf ‘aan’. Er is hier geen ruimte voor schaduw of pijn. Hier bén ik helemaal.

Tegelijkertijd merkte ik ook dat ik steeds moeilijker kwam bij al die verhalen, die ik vroeger zo boeiend vond. Als ik de oorzaak van pijn nu probeer op te zoeken in de verhalen, dan moet ik het forceren. Het voelt als bij mezelf vandaan gaan, mentaal, letterlijk de schaduw in stappen. Ik ervaar zo duidelijk dat ik daar niet te vinden ben, dat ik daar ook nooit te vinden was. Al die verhalen die ik er vond, zijn de oneindige varianten van de projecties van mezelf in de schaduw; oneindige varianten van niet volledig (in het hier en nu) aanwezig zijn. 

Hier en nu open ik mij (steeds meer als vanzelf) ontspannen als het oorspronkelijk zijn. Aanwezig als dit zuivere, oorspronkelijke veld laat ik ontspannen wat verkrampt onnatuurlijk is. Al die verkrampte identificaties en verhalen waarin ik me ongelukkig voel heet ik welkom. Pijn daarvan wil worden gevoeld en opgenomen in het veld van bewustzijn zónder identificatie en hechting aan verhalen. De ontspannen resonantie van zuiver (gewaar) zijn neemt ze als vanzelf op. 

Voor mij is het nu eindelijk wel echt helder dat ik met mijn focus volledig in het hier en nu heb te blijven. Hier laten zich als vanzelf die delen van mij zien die nog willen thuiskomen. Vanuit dit hier en nu ontvang ik ze in mijn heldere bewustzijn, in het licht dat ik bén. Hier ervaar ik steeds duidelijker dat ik zélf de bron van mijn bestaan, mijn verschijning ben. Alleen als bewuste aanwezigheid hier en nu breng ik mezelf als persoon in dit leven tot leven; alleen ik als bron zet mezelf ‘aan’. Nergens anders dan daar waar ik nu ben, in dit specifieke hier en nu, is de bron van mijn levensenergie en -vreugde te vinden.

Wil je graag wie je werkelijk bent ontmoeten in het hier en nu, dan ben je misschien wel nieuwsgierig naar informatie over mogelijke sessies op mijn website purealignment.earth.

De volgende stap van ons leven in alignment in Spanje

Geplaatst op

Ik vertelde vorig jaar al hoe de flow ons aan het begin van dat jaar zo helder krachtig naar de Costa Blanca in zuid Spanje dreef, waar we sindsdien heerlijk wonen. Maar nu is het blijkbaar weer tijd voor een volgende stap.

De verkenning van Andalusië riep me al een tijdje en sinds een paar weken voelde ik ook dat het echt tijd was voor iets nieuws. Voor Edwin was het nog wat snel, want hij had immers net alles mooi geverfd in ons huisje en we begonnen ons er eindelijk meer thuis te voelen. Maar de natuurlijke flow houdt nooit zo rekening met dat soort hoofdelijke overwegingen. Dat bleek ook nu weer, want onlangs liet onze huisbaas ons weten dat ze ons huisje wil gaan verkopen. We moeten nu dus echt weer op zoek naar een nieuwe woon- en werkplek.

Zodra we tijd hadden, vorige week eindelijk, deden we onze reis naar Andalusië en we begonnen in het plaatsje Orgiva in de Sierra Nevada. Waarom hier?

Eind vorig jaar voelde een bijzondere Facebook vriendin de roep om ons met haar camper in Spanje te komen bezoeken. Dit werd een heerlijk gelijkgestemd samenzijn. Zij vertelde onder meer enthousiast over een bijzonder plaatsje Orgiva in de Sierra Nevada. Ik voelde het meteen roepen.

Edwin werd in diezelfde tijd benaderd door een interessante connectie op Twitter, die weer een kennis bleek te hebben, die net als wij de roeping heeft om een multidimensionaal centrum in de bergen op te zetten. Na een bijzondere online ontmoeting met deze kennis, wisten we dat we elkaar moesten gaan ontmoeten. En waar bleek deze kennis te wonen? Je raadt het al: In Orgiva.

Nu ik dit bericht schrijf, kijken we alweer een paar dagen terug op onze bijzondere, intuïtieve reis naar Andalusië. De ervaring in Orgiva was voor mij inderdaad heel bijzonder. Toen we het dorpje binnenreden zeiden de bergen ‘Welkom thuis’. En ook telkens bij het opstaan en opentrekken van de gordijnen ’s morgens zeiden de bergen ‘Welkom thuis’. De heldere, zuivere energie van het plaatsje was ook precies die ijle heldere energie die ik ook al telkens verlangend had gevoeld als ik me focuste op ons (volgende) thuis. Orgiva deed me aan Zwitserland denken. Dat was zeker frappant, want sinds ik me kan heugen roep ik met een knipoog dat ik een retraite center in de Zwitserse bergen wil (maar wat doe ik dan nu in Spanje?)!

Ook de geplande ontmoeting was heel inspirerend, gelijkgestemd fijn. Dit vroeg gelet op onze gezamenlijke verlangens zeker om een vervolg. En toch, als we eerlijk waren, moesten we er niet aan denken om hier in het afgelegen Orgiva te wonen. Zo ver van een gezellig sociaal leven, waar we toch ook naar verlangen?

Op dit moment verkeren we wat in het vacuüm van niet weten. Wellicht hoeven we ook niet per sé te wonen daar waar we perfect ‘thuis’ voelen? en gaat het in de eerste plaats toch om een thuisgevoel in mijzelf, dat ik op elk moment waar ik ook ben kan oproepen? Of wellicht, zoals een heldere vriendin eerder tegen mij zei, herken ik de plek wel degelijk meteen (zoals ik ook met eerdere huizen altijd had) maar zal het pas werkelijk thuis worden als ik mijn energie daar grond en er mijn leven opbouw? Ik zie namelijk ook telkens dat de plek een krachtplaats is, die enorm in kracht zal toenemen, omdat ik er mijn eigen krachtvortex mee verbind.

Verkeren in even niet weten en wachten tot de volgende stap weer helder wordt, is een fase die voor mij echt hoort bij het nieuwe leven in alignment. Gelukkig ben ik thuis in Zwitserland in mezelf!

Wordt vast en zeker vervolgd.

Can we unwillingly be victim of energetic psychic attacks?

Geplaatst op

In spiritual circles, I hear more often that we have to protect ourselves against negative energies or dark beings. But is that really true?

Regarding this subject I would like to share an earlier deep ayahuasca experience I had:

It was a beautiful experience in which I felt deeply one with my body. I experienced its wisdom. When I was consciously grounded in my body and I expressed the moves and sounds my body signed me to make, I experienced deep feelings of wellbeing and joy. At times when I forgot to be within my body, when I drifted into my active physical mind, I immediately started feeling sick. These feelings of sickness disappeared as soon as I got aware of my unconsciousness and got back into my body and starting expressing its natural movements and sounds again.

I also experienced that my body exactly knew what to do with the energies in my outer world. There on the ayahuasca location were three others participants. Two of them were going through deep inner clearing work with lots of outcoming negative emotions. I felt no particular energy coming towards me. The third guy however was lying next to me in the room. He was projecting his theme verbally and energetically on me as a woman. While expressing his pain, there was a lot of anger, condemnation and demanding in his attitude towards me.

I experienced that when I was mentally observing him and his behaviour, I suffered because his behaviour distracted and attacked me. I didn’t feel safe to go deeper into my own ayahuasca journey, because I had to protect myself against his psychic attacks. In short, I felt a victim.

But at the moment I sank back deep into my body and surrendered into my natural body movements, I suddenly experienced my wise body in action. It knew exactly what to do with that energy coming from the outer world. My consciousness was open, so I could see deeper. I saw that my body was redirecting the energy I could not use and guiding and transforming the energy I could use because of my own theme. My body transformed the messages he was sending of low, unconscious vibes into messages of high, conscious vibes, which I exactly needed for my own growth in consciousness. I got my growth because of him. The rest of my journey I joyfully used the energy he was offering. And when the energetic work inside of me was done, I was totally free to change my focus, without having any further suffering because of him. Remarkably, his consciousness shifted too.

For me it was no coincidence that this specific guy was there next to me. He connected with me, because of the themes we both had to work on; we were a vibrational match. And so it is with all our negative psychic attack situations. It is us who vibrationally invite them in our lives, of course usually unconsciously. For me it’s always about parts of ourselves which need acceptance and integration into our wholeness. Only our own neglecting and rejecting of those parts of ourselves make us suffer and attract situations and people which mirror that painful negligence into our face.

Because we want to wake up, we will create these situations until we fully embody and express the powerful conscious creators we truly are.

Meditation into oneness

Geplaatst op

Time to take a break? Feeling shattered or foggy? Enjoy this meditation!

Vruchtbare samenwerkingsverbanden ontstaan van binnenuit

Geplaatst op

Op dit moment zie ik om me heen veel ondernemende bewuste vrouwen hunkeren naar samenwerking met gelijkgestemden. Ook zie ik de teleurstelling als dat nog steeds niet echt op een empowerende manier tot stand komt. De oorzaak wordt dan vaak in de buitenwereld gelegd; ik hoor als argument dan dat de situatie, plek of personen niet klopten of dat de tijd nog niet rijp was.

Samenwerking is wat mij betreft supermooi, zeker wanneer we gebruik maken van elkaars talenten en we daarbij elkaar bekrachtigen. Steeds meer werken we samen en vullen we elkaar aan, zonder elkaar nog langer als concurrent te zien. Van binnenuit verlangen we naar deze eenheid, zo hebben we onszelf als hoger zelf ook geprogrammeerd.

Maar deze ons voedende en als één opererende samenwerkingsverbanden ontstaan pas als vanzelf in ons dagelijks leven, wanneer wij zélf weer al onze delen hebben geïntegreerd; wanneer wij weer bewust ons hoger zelf zijn. Pas wanneer we alle delen van onszelf (h)erkennen, in het licht zetten en als één vóór ons laten werken, zullen wij onze innerlijke heelheid gereflecteerd (kunnen) zien in ons dagelijks leven. Onze eigen innerlijke vibratie en flow bepalen immers wat wij in ons eigen leven aantrekken en gereflecteerd zien.

Voor mijzelf is het elke keer weer een mooie reminder dat als ik ervaar dat het niet stroomt in mijn buitenwereld, dat ik dan terug heb te gaan naar mezelf; dat ik dan heb te ‘werken’ aan mijn eigen innerlijke flow, mijn eigen soul alignment, in plaats van datgene te willen fixen in de buitenwereld.

Lieve mooie inspirerende vrouwen, de wereld kan pas mét en vóór ons werken, wanneer we onszelf van binnenuit weer helemaal in het zonnetje zetten; wanneer we onszelf van binnenuit weer helemaal verlichten; wanneer onze eigen innerlijke samenwerking in harmonie en flow is.

In het licht van mijn eigen soul alignment verdwijnt elke hunkering naar het aangaan van specifieke samenwerkingsverbanden; ik heb ze niet per sé nodig. Ik weet ook dat de juiste optimale samenwerkingsverbanden elkaar moeiteloos en vanzelf vinden in het natuurlijke organisme, dat wij alleen en samen zijn.

Bewustzijn spreekt voorbij al die persoonlijke emotionele meningen, oordelen en verhalen

Geplaatst op

Vanmorgen zat ik me (even lekker onbewust) te ergeren aan iemand die naar mijn smaak wel erg veel meningen en oordelen ventileert. Ik dacht eigenlijk wil ik liever niet meer afspreken met mensen die dat voortdurend doen. Het voelt voor mij namelijk niet voedend. Ik realiseerde me echter ook dat als die mij triggerende personen nog steeds in mijn leven verschijnen, dat dat dan juist iets over mijzelf zegt; dat daar voor mij nog een stuk op te pakken bewustzijn ligt.

Vaak zie ik wel de uitnodiging om nog duidelijker en vaker heldere keuzes te maken, om nog vaker te doen wat werkelijk voor mij klopt. Maar nu vielen er ook andere kwartjes: Ik zag dat ik het zelf ook nog steeds doe (!) en dat ik dat doe, omdat ik zelf nog steeds niet altijd mijn ruimte vol durf in te nemen (wat ik met mijn ergernis, oordeel en verhaal dan als verwijt lekker bij hen leg).

Daarbij gaat het in wezen om de ruimte voor wie ik werkelijk ben; ik durf vaak nog steeds niet werkelijk mezelf – bronbewustzijn – te zijn. Ik zit soms zélf nog zo in de meningen, oordelen en verhalen, dat ik geen ruimte geef aan (mijn) essentie, dat ik (mijn) bronbewustzijn niet kan horen spreken. Terwijl dát toch mijn diepste verlangen is.

Want wat geniet ik intens als (mijn) essentie spreekt – voorbij meningen, oordelen en verhalen!

Na een half jaar Spanje stroomt het weer naar Nederland?

Geplaatst op

Toen Zandvoort en Amstelveen mij niet meer voedden, werden we genomen door de snelle krachtige flow naar het veel langzamere, warme zuid Spanje. Wat zalig om daar zoveel meer de echte natuur, bergen, zee en groen, te kunnen voelen. Wat kan ik daar heerlijk tot mezelf komen, mezelf zoveel dieper gewaarzijn (met natuurlijk alle daarbij komende opschoningsperikelen van dien).

Vanuit deze vernieuwde, frissere staat van zijn begon ik weer écht te verlangen naar geïnspireerd vormgeven. Ik kreeg in Spanje wat eerste ingevingen, maar de stroom kwam niet echt op gang. Al die gezellige vakantiegangers bij ons in Spanje pasten bij het aankomen in Spanje en het zakken in mezelf, maar zeker niet bij een geïnspireerde actievere creatiemodus. En ook na al die visites moest ik het nog wat langer gaan uitstellen, want ook een bezoek aan Nederland stond voor oktober op de planning.

Maar wat schetst nu deze eerste week in Nederland mijn verbazing? Ik hoef wat dat betreft helemaal niet in de wachtende uitzitmodus. De inspiratie en de behoefte om mij op een frisse manier uit te drukken stromen plotseling als een tierelier. Gisteren gebeurde het al heerlijk alleen in het herfstbos en ook nu bij een goede vriendin op de bank. Er ploppen allerlei ideeën binnen voor de vernieuwde expressie van mijn in Spanje geopende potentieel.

Deze herfstenergie in Nederland voelt voor mij verfrissend en inspirerend; lekker stromend en vrij. Ik besef eigenlijk nu pas hoe belangrijk het daadwerkelijk zetten van stappen is voor mijn innerlijke flow, inspiratie en groei.

Help mijn geheugen verdwijnt? Als de nieuwe aarde in ons geboren wordt

Geplaatst op

Het valt me steeds vaker op dat ik aan bepaalde gebeurtenissen uit het lange of zelfs korte verleden geen herinnering meer heb. Ik had dat fenomeen altijd al wel, maar de laatste tijd valt het mij extra op. Het valt mij ook op dat mensen dat soms raar vinden, want ze zijn zo gewend om zich het verleden te herinneren en er als sociaal gebeuren anekdotes over te (blijven) vertellen.

Voor mij is het me niet meer kunnen herinneren van bepaalde gebeurtenissen uit het verleden geen mankement van mijn hoofd. Het is een symptoom van wakker worden. Nu ik mij steeds meer herinner wie ik werkelijk ben, verdwijnt daarmee steeds meer mijn identificatie met wie ik dacht te zijn. Daarmee verdwijnt ook steeds meer (de herinnering aan) het verleden van wie ik dacht te zijn. Ik kan er simpelweg niet meer bij, want ik bevind mij op een andere frequentie.

Het kunnen ophalen van dat verleden is voor mij ook niet meer boeiend. Het is oud en inspireert niet langer. Het lijkt een oude versleten grammofoonplaat. Wat mij wél inspireert is (de wereld van) het frisse nieuwe ervaren van wie ik werkelijk ben, het frisse nieuwe ontmoeten en creëren. En dat is allemaal te beleven in het volle bewustzijn, dat altijd hier en nu is. Dáár in die prachtige opening verschijnt het nieuwe. En dát heeft mijn volledige, gepassioneerde aandacht. Dát wil ik manifesteren. Dát is pas echt gaaf!

Herkenbaar?

De nieuwe beschaving zit in ons en wordt in zuiverheid geboren

Geplaatst op

Als ik naar binnen reis en mijzelf ontmoet, dan ontmoet ik daar toekomstige versies van mijzelf die als mijn potentieel al lang op de nieuwe aarde leven. Lichtversies van mij die de bewustzijnstransitie, die ik als Isabelle op aarde nu maak, al lang hebben gemaakt. Deze versies verlichten mij. Ik ontvang hen. Ik word hen. Samen creëren wij fysiek de nieuwe aarde.

Allereerst worden plasmawerelden zichtbaar gesmeed vanuit het essentiehart. Nieuwe bouwwerken en structuren worden vormgegeven van binnenuit. In zuiverheid gedreven en geweven.

(Innerlijke) Zuiverheid is een van de bouwstenen van de nieuwe aarde

Ben ik moedig genoeg om als mens werkelijk heel te zijn?

Geplaatst op

Oefff, dat waren pittige triggers de afgelopen dagen. Ik zag het eigenlijk al wel aankomen; het gaan samenvallen van zowel de volle maan, 10 krachtige GAP-dagen op een rij, als ook de komst van een heldere krachtige soulsister. En ik had het nodig. Ik had een krachtig, beschermend, mooi imago opgebouwd. En ik was echt niet bereid om het zomaar te laten gaan.

Ik was echt niet vrijwillig bereid om op de tweede plaats te gaan komen, om te verliezen, om te worden buitengesloten, om nietig, lelijk, jaloers, zwak, behoeftig of afhankelijk te gaan zijn. En toch wist ik dat ik in mijn diepste zieleverlangen, om als mens werkelijk in vol ornaat mezelf te gaan zijn, deze angsten niet alleen eerlijk zou moeten gaan aankijken, maar nog meer daadwerkelijk tot op de bodem had te gaan doorvoelen. En ik wist ook dat ze zouden moeten worden losgebeukt. Want ik ben niet alleen super krachtig, maar ook gelijkelijk super koppig en vasthoudend.

Op zich kwam mijn pijnlijke schaduw al veel eerder vaker aan de oppervlakte, maar mijn focus ging toch altijd weer zo snel als ik kon terug naar het leven van mijn lichtkant. Tot die opruiende storm de afgelopen dagen nieuwe intensiteit en kracht bereikte. Ik kon mij niet meer ophouden en plooien, ik kon mij niet meer verschuilen. Terwijl krachtige, mooie vrouwen samen dansten en lachten, kon ik enkel verdriet en ongezien zijn voelen. Op de momenten dat mijn lieve vriendin en partner samen inspirerende gesprekken voerden, ervoer ik jaloezie, verdriet van het niet mee kunnen doen, van ongezien zijn, enzo vele meer van die triggers. Het was pijnlijk dat ik niet de schoonheid en kracht kon zijn die ik graag had willen zijn. Dat ik niet liefdevol, open, animerend en gul kon zijn. Tegelijkertijd was het enorm bevrijdend dat ik het niet meer hoefde op te houden of verbergen. Het was fijn dat ik het mezelf toestond en het was fijn dit terug te zien in mijn partner en soulsister.

Het was eigenlijk ook heel bijzonder dat ik tijdens deze triggers toch ook helder gewaar kon zijn dat ik in de poort stond. Dat het de oude verhalen vanuit een vernauwd bewustzijn waren die mij gevangenhielden, die mijn hart gesloten hielden. Ik zag mezelf de oude mezelf afwijzende verhalen kiezen en spelen (dezelfde verhalen die zich in mijn leven in verschillende vormen steeds weer herhaalden) en ik zag tegelijkertijd dat dat niet meer was wat er nu werkelijk was. Ik werd niet door anderen buitengesloten. Ik was het zelf die nog in het oude verhaal wilde geloven, hetgeen mij afgescheiden en gesloten hield. Het koppig afsluiten van mijn eigen levensenergie maakte mezelf lelijk en verwrongen en de buitenwereld tot de boosdoener.

Zo helder ervoer ik op momenten ook dat ik altijd gezien word. Dat ik altijd geliefd ben. Dat ik altijd verbonden ben. Met die ene. Door die ene. Die ik zelf ben. Maar ik zelf heb mij over te geven, te openen. Met mij. Voor mij. En soms begin ik dan ook in mijn lichaam en verbonden met moeder aarde een glimp te ervaren van wie ik werkelijk ben.

Mijn (vermijden van) pijn is een zo duidelijk symptoom van een verwrongen zelfbeeld en zelfverloochening. Liever heb ik geen pijn, maar als die nodig is als signaal en uitnodiging om in deze aardse dimensie voluit te gaan ervaren wie ik werkelijk ben, kom dan maar op!

De vibrationele kracht van zuivere en onzuivere communicatie

Geplaatst op

Ik hou van eerlijkheid. Ik ben gevoelig voor zuiverheid. Ik voel haarfijn aan of iemands woorden zuiver zijn of niet; of iemand eerlijk is in zijn communicatie, of iemand in verbinding met zichzelf is, of niet. Iemand kan mij een glimlach laten zien en zeggen dat hij blij is, maar ik voel de (onbewuste) leugen, ik voel iemands (weggestopte) boosheid of verdriet.

In dat kader moet ik ook af en toe denken aan het prachtige voorbeeld van vroeger. Mijn moeder zei wel eens goed bedoeld tegen mij: Je mag best huilen hoor. Zo graag wilde ik deze woorden geloven. Maar ik geloofde ze niet. Want ondanks haar woorden zond haar energie een totaal andere boodschap uit. Namelijk de boodschap dat huilen onveilig en not done was. En met haar gedrag bevestigde ze deze boodschap.

Heel lang heb ik niet-eenduidige communicatie van anderen lastig gevonden. Als mensen mij niet bekrachtigden in wat ik zag en voelde, maakte ik mezelf kleiner. Ik dacht dan ik zal het wel fout zien. Dat is nu aan het veranderen. Hoe meer ik weer werkelijk in mijn lichtkracht sta, hoe meer ik op één lijn ben met wie ik werkelijk ben, erken ik wat ik helder doorzie en voel. Ik hoef anderen niet meer te overtuigen, het mag er zijn.

Eindelijk begin ik te doorzien dat die helderheid eigenlijk een prachtig geschenk is. Met mijn helderheid en eenduidige communicatie – wat voor mij betekent dat mijn denken, voelen en handelen op een lijn zijn met wat werkelijk voor mij klopt – creëer ik een wereld die gestoeld is op transparantie en eenheidsbewustzijn; ik trek mensen in mijn leven aan die zelf ook graag transparant en eenduidig leven, mensen die samen als een geheel hun potentieel ten volle willen leven.

Natuurlijk herken ik ook steeds helderder zuivere en onzuiver communicatie bij mezelf. Wat een empowerment ervaar ik als ik mijn eigen onzuiverheid bijstel en werkelijk eenduidig ben in mijn communicatie. In deze eerlijkheid ervaar ik in en om mij heen kracht, vervulling, natuurlijke back up en samenwerking. Daar ervaar ik vrede, verbinding en blijdschap. Mijn hart is open.

Helderheid is een geschenk. Want ik ervaar wie ik werkelijk ben.

Aangeleerde angst voor wie wij werkelijk zijn | DNA-manipulatie

Geplaatst op

Ons wordt geleerd om niet in ET’s te geloven; we worden er zelfs bang voor gemaakt. We zijn ontstaan uit de oerknal of uit god, zeggen onze huidige geschiedenisboeken en bijbel.

Nergens lees je officieel erkend dat de mens, zoals we nu bestaan, reeds een gekloond product van ET’s is; dat we zelf ET’s zijn. Of nog duidelijker: dat we onszelf als bewustzijn tegelijkertijd in meerdere dimensies projecteren.

Ik vind het meesterlijk boeiend om steeds meer van al deze multidimensionale facetten van mezelf te ontdekken en integreren. Wat een geweldig potentieel komt daarmee vrij!

Door het gros van de mensheid word ik als kuku bestempeld als ik dit zeg. Ik weet echter dat ze enkel bang zijn, omdat hun vertrouwde, veilige beeld van de realiteit aan diggelen gaat.

Apart eigenlijk dat we zo bang zijn geworden voor wie we werkelijk zijn @ prachtige wijze multidimensionale wezens met een verruimd bewustzijn.