Hoe gaaf is het dat we worden uitgenodigd om ons te openen voor een nieuwe beschaving. Voor een samenleving waarin we ons weer herinneren wie we wezenlijk zijn. Dat we worden uitgenodigd om wakker te worden en onze energietrilling te verhogen. Om weer samen te werken vanuit ons natuurlijke zijn. Vanuit ons heel en compleet zijn.
Als ik me voor mijn natuurlijke energietrilling open, komt daarmee ook in het licht wat in mij nog niet daarmee resoneert. Overtuigingen waarmee ik me klein hou. Identificaties met een beeld van mezelf dat ik in wezen niet ben. Voelbaar als schaduw, zwaarte en pijn als ik het wil vasthouden. Simpelweg weerstand, angst voor mijn natuurlijke zijn. Mijn natuurlijke zijn zonder pijn.
Het hebben van pijn lijkt zo bij het menszijn te horen. Mensen vinden het onmenselijk als iemand zich niet meer met pijn identificeert. Toch is het waar we naartoe gaan. We mogen als mens ons potentieel weer herinneren. Pijn hoorde bij de schaduw. Bij de vergetelheid van wie we werkelijk zijn.
Pijn is een prachtig signaal van zelfverloochening. Het laat je zien dat je overtuigingen hebt, iets doet of denkt dat niet resoneert met jouw waarachtig zijn. Als je je verzet tegen wat is, wat van nature wil zijn. Het ontvangen van waarheid doet nooit pijn. Bewustzijn is neutraal. De wijsheid van jouw ziel toont zich aan jou in vreugde. Als je haar erkent en leeft, voel je je goed. Heel goed. Je hart is open. Zodra je haar negeert doet dat pijn.
De mens in haar volle potentieel identificeert zich niet meer met pijn. Ze gebruikt pijn als instrument om het contact met zichzelf en haar potentieel te herstellen. Als richtingaanwijzers om de diepere intenties voor zijn of haar leven te leven. Als signalen om voluit te doen waarvoor hij of zij geboren is. Als instrument om te leven in volle waarheid.
Als pionier en brenger van dat nieuwe bewustzijn vind ik het soms nog een uitdaging als mensen bij het horen van mijn woorden in de weerstand schieten. Als ze oordelen en negativiteit op mij afvuren. Wat ik dan op dat moment in elk geval zo ervaar. Voor mij een mooie uitnodiging om te zien dat zij enkel in angst zijn. En tevens om te zien dat ik enkel geraakt kan worden als ikzelf nog in angst ben. Als ik zelf niet bewust ben. Dus een prachtige uitnodiging om zelf weer dieper te zakken in wie ik wezenlijk ben.
Als ik écht voluit wezenlijk mezelf ben, zal negativiteit mijn aandacht niet meer trekken. Geen issue meer zijn.