Onvolkomenheid in onze buitenwereld verdwijnt wanneer we de ogen van ons ware zelf weer openen @ de vibrationele lens van onze eigen gemanifesteerde wereld
Wat is het toch makkelijk om allerlei onvolkomenheden in de buitenwereld waar te nemen. Onvolkomenheden die we ook daar in die buitenwereld willen fixen. Begrijpelijk, een onbewust eeuwenoude gewoonte. Toch zal die buitenwereld nooit echt veranderen als we niet beseffen dat dat fixen in onszelf dient te gebeuren. Zij zal nooit echt veranderen als we niet doorhebben dat het zien van onvolkomenheden in onze vibrationeel gemanifesteerde projectie – onze buitenwereld – slechts betekent dat we niet op een lijn zijn met ons ware zelf. Als we dat niet doorhebben, zullen we blijven strijden. In wezen met onszelf.
Pas op het moment dat we de ogen van ons ware zelf weer openen, als we ons herinneren wie we werkelijk zijn, dan zien we helemaal niets meer dat we denken te moeten fixen – want we hebben de vibrationele lens van onze manifesterende projector gefixt, oftewel aligned.