De autoriteit van ons eigen helderweten @ papa en mama weten het niet per se beter
Ik ging er altijd vanuit dat anderen het beter wisten dan ikzelf. Ik richtte me naar mijn vader en moeder, mijn leraren, de overheid en wetenschappers. Zij zouden het wel beter weten. Zij waren immers ouder en wijzer, zij hadden meer ervaring of hadden ervoor gestudeerd. Toch zie ik nu in deze tijd nog helderder dan voorheen dat dat helemaal niet zo is. Zij weten het niet per se beter. Niet voor niets zoveel burn-outs, zieken of anderszins niet functionerenden, ikzelf incluis.
Niet alleen spannend, maar ook prachtig hoe op dit moment wanordelijkheden en alles wat niet langer werkt aan het licht komen. En eigenlijk ook mooi dat er nu uiterlijke chaos en niet weten is. Want dit nodigt ons uit om te bezinnen. Om bij onszelf te rade te gaan. Om te bedenken of we op de oude voet verder willen of dat het wellicht tijd is voor iets nieuws. Wellicht zelfs een totaal nieuwe manier van samenleven.
Voor mij is het een voldongen feit dat we niet meer terug kunnen naar het oude. Het aardse ascentieproces is namelijk in volle gang. We zijn als mens in onze evolutie klaar met de 3D-cyclus en staan aan de poort van een nieuwe beschaving. We verhogen onze energietrilling naar het 5D-bewustzijn. We gaan weer leven vanuit wie we met ons potentieel werkelijk zijn. We stoppen met het verloochenen van onszelf en we erkennen onze eigen autoriteit. Althans diegenen die deze stap willen maken.
Ik hoorde vaker de uitnodiging om weer zelf te gaan nadenken. Nadenken hoe met de wereldsituatie om te gaan. Om zelf te bepalen welke aan ons gepresenteerde feiten waar zijn en wat hiermee te doen. Door erover na te denken kwam ik er echter niet uit. Ik kon, ondanks dat ik universitair geschoold ben, met mijn beperkte logische 3D-denken niet uitmaken welke van de vele deskundigen, die allemaal iets anders riepen, nu de wijsheid in pacht had.
Wat in de huidige situatie waarin we ons nu bevinden wel een anker voor mij is, is mijn eigen helderweten. Als ik naar binnen keer en op een lijn kom met mijn ware zelf, dan verdwijnen emoties en wordt het stil. Dan krijg ik heldere ingevingen en weet ik wat voor mij wel en niet klopt. Dan weet ik waarop te focussen en waarop niet. Dan weet ik op het juiste moment welke stappen te zetten. Ook al weet ik soms niet meteen precies waarom. Dat is ook het enige handelen waarop ik werkelijk gedij. Het weer ankeren in onszelf is ook precies wat er van ons wordt gevraagd in deze onstuimige overgangstijd.
Naar mijn helderweten is het in onze evolutie dus tijd dat we ons beperkte 3D-denken verruimen naar het veld van het helderweten. Het helderweten dat is geankerd in ons eenheidsbewustzijn. Vanuit dit bewustzijn krijgen we impulsen die ons gezond maken en effectief doen samenwerken. Impulsen die ons de wezenlijke oplossingen bieden en de huidige samenleving doen shiften naar de nieuwe beschaving.
En in mijn helderheid zie ik, de mogelijkheid of zelfs de grote mate van waarschijnlijkheid van, de nieuwe beschaving al. Dit is een samenleving zoals ik me haar graag wens. Laten we voor onze nieuwe realiteit krachtig op een lijn komen met onszelf en vanuit daar de noodzakelijke logische constructieve stappen zetten.